သမိုင္း၀င္ ေမြေတာ္ကကၠဴဘုရား (၁)

ဘုရင္ အေသာကမင္းတရားႀကီးသည္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ၿပီး သာသနာေတာ္ (၂၁၈)သို႔ ေရာက္ရိွလာေသာအခါ တတိယ သဂၤါယနာတင္ပြဲၿပီးဆံုးျခင္း ေအာင္ျမင္ျခင္း အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ေစတီေပါင္း(၈၄၀၀၀) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း တည္ထားကိုးကြယ္လိုေသာ ဆႏၵေတာ္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ရာဇၿဂိဳလ္၊ ေ၀သာလီ၊ ကပိလ၀တ္၊ အလႅကပၸ၊ ေ၀ဌဒီပ၊ ပါ၀ါကုသိနာရံုျပည္မ်ားရိွ ေစတီေတာ္မ်ားကို တူးၿဖိဳေစ၍ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း ေတြ႔ရိွျခင္းမရိွခဲ့ပါ။ တူးၿဖိဳထားေသာ ေစတီေတာ္မ်ားကို မူလပကတိအတိုင္း ျပန္လည္တည္ထား ေစေတာ္မူခဲ့ေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ရာဇၿဂိဳလ္သို႔ ျပန္လည္ၾကြေရာက္ကာ ပရိသတ္ေလးပါး စံုညီစည္းေ၀းၿပီး ဓာတ္ေတာ္မ်ားအေၾကာင္း စံုစမ္းေမးျမန္း ရာတြင္မွ သက္ေတာ္(၁၂၀)ရိွေသာ မေထရ္ႀကီးက မိမိ(၇)ႏွစ္သားအရြယ္ ငယ္စဥ္ကာလတြင္ ငါ၏ဆရာ မေထရ္ႀကီးႏွင့္အတူ ပန္းေတာင္းကိုကိုင္ကာ ေက်ာက္ေစတီတစ္ဆူကို သြားေရာက္ဖူးေမ်ွာ္ ပူေဇာ္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။ ထိုေနရာကို စံုစမ္းၿပီး၊ မင္းႀကီးက သြားေရာက္တူးေဖာ္သည့္အခါ ရွင္မဟာကႆပႏွင့္ ဘုရင္အဇာတသတ္တို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳၿပီး တည္ထားေသာ ဓာတ္ေတာ္သိုက္ကို ေတြ႔ရေလသည္။

သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ ထိုဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ေကာင္းမြန္စြာရရိွ၍ ကိုးတိုင္းကိုးဌာန သာသနာျပဳရာ ေဒသအသီးသီးသို႔ ေစတီေပါင္း(၈၄၀၀၀) ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ကို တည္ထားကိုးကြယ္ ေစခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤကကၠဴေမြေတာ္ ဓာတ္ျမတ္ေက်ာ္ ေစတီသည္လည္း သီရိဓမၼာေသာက မင္းႀကီး၏ ေစတီေပါင္း (၈၄၀၀၀) ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္တြင္ အက်ဳံး၀င္ ေစတီတစ္ဆူ ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၺည္းစာမ်ားအရ သိရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္(၂၀၇)အၾကာ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၅၅-ခုနစ္၊ ခရစ္ႏွစ္ ၁၇၉၃-ခုႏွစ္တြင္ ေညာင္ေရႊေစာ္ဘြားႀကီး ႀကီးမွဴးလ်က္ သြန္းေလာင္းခဲ့ရာ ေခါင္းေလာင္းစာတြင္-

ရမၼာသခင္ ၊ အရွင္စံရာ

၀တိ ံသာသို႔ ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕၏

ခြန္းပို႔သြင္းဆက္ ၊ ေက်းလက္ဂါမာ

ဒဏၡိဏာ၀ယ္

သညာတြင္မူ ၊ ကကၠဴရြာႀကီး

ပတ္စီးေတာင္စဥ္ ၊ ေရယာဥ္ႏုၾကည္

ဦးခ်ီတိုက္ရာ ၊ ေတာင္ကုန္းသာထက္

ဓမၼေသာက ၊ မင္းလွအေလာင္း

ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္

တည္ေဆာင္ကိုယ္စား

ျမတ္ဘုရား၏

ဆက္ပြားေစတီ

ျမတ္သရီကို

ဤသို႔စာေပမွတ္တမ္းျဖင့္ ဂုဏ္ဖြင့္ေရးသား ပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။
ပရိေဘာဂေစတီ

သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ သရီရဓာတ္ေမြေတာ္မ်ားကို ေစတီဘုရား (ဓာတုေစတီ) ကိုးကြယ္တည္ထားေစ သကဲ့သို႔ပင္ ေညယ်ငါးျဖာ၊ ေလးသစၥာႏွင့္ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ျမင္ရာ အပရာဇိတ ပလႅင္ေပါက္ေရာက္ရာ မဟာေဗာဓိေညာင္ပင္ႀကီးကိုလည္း သာသနာျပဳရာ ေဒသဌာနတိုင္းသို႔ (ပရိေဘာဂေစတီ) ေစတီအျဖစ္စိုက္ပိ်ဳးပူေဇာ္ခဲ့ေလသည္။

သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးသည္ ဗုဒၶဘုရားရွင္အားရည္စူး၍ မဟာေဗာဓိပင္ ပူေဇာ္ပြဲက်င္းပေလ့ ရိွသည္။ ကိုးတိုင္းကိုးဌာန သာသနာျပဳရာ လကၤာဒီပ (သီဟိုဠ္ကြ်န္း) သီရိလကၤာႏိုင္ငံမွာလည္း မဟာေဗာဓိပင္ ပူေဇာ္ပဲြက်င္းပႏိုင္ရန္ လကၤာဒီပတြင္သာသနာျပဳေနေသာ ရွင္မဟိႏၵမေထရ္ျမတ္က (အေသာကမင္းတရားႀကီး၏ သားေတာ္ရဟန္း) ခမည္းေတာ္ အေသာကမင္းတရားႀကီးအား မဟာေဗာဓိပင္၏ လက္်ာေတာ္ကိုင္း (ဒကၡိဏသာေခါ) ကို ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ခြင့္ျပဳပါရန္ မိန္႔ေတာ္မူသည္။
ပါဋလိပုတ္ျပည္ တာမလိတၱိဆိပ္ကမ္းမွ

အေသာကမင္းတရားႀကီးသည္ ရွင္မဟာေမာဂၢလိ ပုတၱတိႆအရွင္ျမတ္ႏွင့္ သံဃာေတာ္တို႔အား တိုင္ပင္ၿပီး မဟာေဗာဓိပင္လက္်ာေတာင္ကိုင္း (ဒဏိၡဏသာခါ)ကို အခမ္းအနားႀကီးစြာ စီမံၿပီးလွ်င္ အေသာကမင္းတရားႀကီး၏ သမီးေတာ္ သံဃမိတၱာေထရီမႏွင့္ ေထရီရဟန္းမ (၁၁)ဦး၊ အရိ႒ အမတ္တို႔ပါ၀င္ေသာ မဟာေဗာဓိပင္ ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ေရး အဖဲြ႔ျဖင့္ ပင့္ေဆာင္ေတာ္မူေလသည္။ ပါဋလိပုတ္ျပည္ ဂဂၤါျမစ္မွ ေရေၾကာင္းအခမ္းအနားျဖင့္ထြက္ခြာခဲ့ရာ တာမလိတၱိ သေဘၤာဆိပ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုဆိပ္ကမ္းမွ လကၤာဒီပ (သီဟိုဠ္ကြ်န္း) သီရိလကၤာႏိုင္ငံသို႔ ပူေဇာ္ပင့္ေဆာင္ရန္ျဖစ္သည္။ ဤဆိပ္ကမ္း၌ (၇)ရက္ပတ္လံုး အေသာကမင္းႀကီးသည္ မဟာေဗာဓိပင္အား ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ ဖူးျမင္ပူေဇာ္သည္။ ပါဋလိ ပုတ္တာမလိတၱိ ဆိပ္ကမ္းမွ ပို႔ေဆာင္သည့္အခါ အေသာကမင္းတရားႀကီး ဗုဒၶဘုရားရွင္ကို အလြန္တရာ ၾကည္ညိဳစြာေသာ သဒၵါတရားျဖင့္ ေရသို႔သက္ဆင္း၍ လည္ပင္းထိ ေရျမဳပ္သည့္တိုင္ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေတာ္မူသည္။
သီဟိုဠ္ကြ်န္း ဇမၺဴေကာလဆိပ္ကမ္းသို႔

မဟာေဗာဓိပင္သည္လည္း သီဟိုဠ္ကြ်န္း ဇမၺဴေကာလဆိပ္ကမ္းသို႔ ေအာင္ျမင္စြာ ဆိုက္ေရာက္ေတာ္မူ လာခဲ့ေလၿပီ။ သီဟိုဠ္ကြ်န္းႏိုင္ငံကို အစိုးရေသာ ေဒ၀ါနံ ပီယတိႆမင္းႀကီးသည္လည္း အႏုရာဓၿမိဳ႔ေတာ္မွ ဇမၺဴေကာလဆိပ္ကမ္းအထိ လမ္းခရီးကို အဆင္တန္ဆာ ျပင္ဆင္ထားလ်က္ မဟာေဗာဓိပင္ကို ငံ့လင့္ႀကိဳဆိုေလသည္။ မဟာေဗာဓိပင္ ဆိုက္ေရာက္သည့္အခါ သီဟိုဠ္ကြ်န္းဘုရင္ ေဒ၀ါနံပီယတိႆမင္းႀကီးသည္ ဆိပ္ကမ္းသို႔ သက္ဆင္း၍ လည္ပင္းထိ ေရျမဳပ့္သည့္တိုင္ေအာင္ ခရီးဦးႀကိဳဆို ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္ေလသည္။ မဟာေဗာဓိပင္အား တိုင္းသူျပည္သားႏွင့္တကြ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၿပီးေနာက္ ထူပါရံုေစတီ၏ အေနာက္ဘက္ မဟာေမဃ၀န္ ဥယ်ာဥ္အတြင္း၌ စိုက္ပိ်ဳးတည္ထားေလသည္။

ဤကကၠဴေမြေတာ္ ဓါတ္ျမတ္ေက်ာ္ေစတီစု၌လည္း ဗုဒၶဘုရားရွင္ပြင့္ေတာ္မူရာ ေညာင္ပင္၊ သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ ရရိွေအာင္ျမင္ေတာ္မူရာ မဟာေဗာဓိပင္မွ မူလအဆက္အႏြယ္မပ်က္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း စိုက္ပိ်ဳးလာခဲ့ေသာ ေဗာဓိေညာင္ပင္ကို ယခုတိုင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္။ ဤကကၠဴေမြေတာ္ ဓါတ္ျမတ္ေက်ာ္မွာရိွေသာ ေဗာဓိေညာင္ပင္မွာ ေဒသေပါက္ေညာင္ပင္ႏွင့္ မတူ ၀ိေသသထူး၍ ျခားနားသည္။ ေဗာဓိေညာင္ပင္မွာ ညွာတံႏွင့္ အရြက္ဖ်ားမွာ ရွည္လ်ား၍ သြယ္သြယ္ရိွသည္။ ရင့္ေရာ္လာေသာအခါ အရြက္မွာ ေရႊ၀ါေရာင္ သန္းလ်က္ရိွသည္။ ေဒသေပါက္ေညာင္ပင္မွာ ဤထူးျခားမူမ်ားမရိွခဲ့ပါ။

ဆက္ဖတ္ရန္...